κλάζω

κλάζω, [tense] fut.

A

κλάγξω A.Pers.948

(lyr.): [tense] aor.1

ἔκλαγξα Il.1.46

, A. Ag.201 (lyr.): [tense] aor.2

ἔκλᾰγον h.Pan.14

, B.16.127, Theoc.17.71, etc.: [tense] pf.

κέκλαγγα X.Cyn.3.9

, 6.23; subj.

κεκλάγγω Ar.V.929

; [dialect] Dor.

κέκλᾱγα Alcm.7

; part. κεκληγώς, pl.

κεκλήγοντες Il.17.756

, -ῶτες v.l.ib. 16.430,

κεκλαγώς Plu.Tim.26

:—[voice] Pass., [tense] fut.

κεκλάγξομαι Ar.V.930

:— make a sharp piercing sound:

1 of birds, scream, οὐκ ἴδον . . , ἀλλὰ κλάγξαντος (sc. ἐρῳδιοῦ)

ἄκουσαν Il.10.276

; of starlings and daws,

οὖλον κεκλήγοντες 17.756

, etc.;

γεράνου φωνὴν ἐνιαύσια κεκληγυίης Hes.Op.449

; of the eagle, Il.12.207, S.Ant.112 (lyr.), cf. OT 966, etc.

2 of dogs, bark, bay,

οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον Od. 14.30

, cf. Ar.V.929, X.ll.cc., etc.

3 of things, as of arrows in the quiver, clash, rattle,

ἔκλαγξαν δ ἄρ' ὀϊστοί Il.1.46

; of the wind, whistle,

αἶψα γὰρ ἦλθε κεκληγὼς Ζέφυρος Od.12.408

; of wheels, creak, A. Th.205 (lyr.): c.acc. cogn., κλάζουσι κώδωνες φόβον ring forth terror, ib.386; τί νέον ἔκλαγε σάλπιγξ . . ἀοιδάν; B.17.3; of the sea, roar,

ἔκλαγεν δὲ πόντος Id.16.127

; of the musician,

κιθάρᾳ κλάζεις παιᾶνας μέλπων E.Ion905

(lyr.); of Pan on his pipes, h.Pan.14; κλάζεις μέλισμα λύρας (of the τέττιξ) AP7.196 (Mel.).

4 of men, shout, scream,

ὀξέα κεκληγώς Il.2.222

, 17.88: c. acc. cogn., shout aloud, ring forth,

κλάζοντες Ἄρη A.Ag.48

(anap.);

γόον Id.Pers.948

(lyr.); Ζεὺς ἔκλαγξε βροντάν pealed forth thunder, Pi.P.4.23; also

ἔκλαγξε κέαρ ὀλοαῖσι στοναχαῖς Id.Pae.8.20

.

5 less freq. of articulate sound, ἄλλο μῆχαρ . . μάντις ἔκλαγξεν shrieked forth another remedy, A.Ag.201 (lyr.); Ζῆνα . . ἐπινίκια κλάζων sounding loudly the song of victory in honour of Z., ib.174 (lyr.).